Ağaçkakan Ailesinin Hikayesi
Anne ve baba ağaçkakanlar yıllar sonra dünyaya gelen yavruları Upuy’u korumak için uğraşırken garip olayları yaşamak zorunda kaldılar. Upuy afacan bir çocuk gibi aklına ne geldiyse yaptı. Bir türlü söz dinlemedi. Cahit Zarifoğlu bu kitapla kendi çocukluğunun acı tatlı günlerini anlatmış oluyor dolaylı olarak. Her çocuğun yaşayabileceği bir çocukluğu usta anlatımıyla önümüze seriyor. Çocukluğunuzun filmini seyreder gibi “Ağaçkakanlar”ı okumanızı tavsiye ederiz.
Hikaye İçeriği
- Giriş
- Başlangıç
- Tartışma
- Hayal
- Nutuk
- Barışıyoruz
- Baba Ağaçkakanın Dehşetengiz Rüyası
- Ne Dersin
- Rüyanın Sonu
- Savaş
- Uyanış
- Adım Adım Son
Ağaçkakan Ailesinin Maceraları
Giriş: Ne yaptı biliyor musun? Şakir Amca’nın cevizliğini harabeye çevirdi. Ama dur, acele etme! Başını ve sonunu dinlemeden kimseyi suçlama. Evet, cevizlik harap oldu; dallar kırılarak, yapraklar tartaklanarak, belki binlerce ceviz, daha olgunlaşmadan toprağa saçılarak… Ama acaba suç, bunları yapanda, Ağaçkakanda mı?
Başlangıç: “Bir varmış bir yokmuş, Evvel zaman içinde İlkbahar geldiğinde Ölü toprak dirildiğinde Tohumlar çatladığında…”
Tartışma: “Dur dedi, bu nasıl masal, hiç bir şey anlamı-yorum.” “Masal işte..”
Ağaçkakanların Umudu
Anne ağaçkakan ile baba ağaçkakan, yıllar boyunca yavrularına kavuşmayı umut ederek yaşadılar. Umutsuzluğa kapılmadan, birbirlerine destek olup hayallerine sarıldılar. Ancak yaşadıkları hayal kırıklıkları ve endişeler, aile içinde bazen gerilimlere sebep oldu. Yine de umutlarını kaybetmeden, bir gün mutlu bir şekilde yavrularına kavuşmayı beklediler.
