“Eski Çağ’da Yakındoğu” adlı kitap, araştırma Ve tarih kategorisinde yer almaktadır. 2009 yılında yayınlanan kitabın yazarı Amelie Kuhrt’tur ve İş Bankası Kültür Yayınları tarafından yayımlanmıştır. Kitabın konusu, Mezopotamya uygarlığının kökenleri ve yayılmasını inceler.
Mezopotamya, günümüz medeniyetin temellerinin atıldığı yer olarak kabul edilir. Bu bölgede ilk tarımın, ilk takvimin ve ilk astronomi gözlemlerinin yapıldığı bilinmektedir. Aynı zamanda, bu bölgede ilk dinsel reformların gerçekleştiği de tarihi kayıtlarda yer alır. Mezopotamya’da başlayan uygarlık, daha sonra batıya yayılmıştır.
Kitap, ilk çağ uygarlıklarından Sümerlerin önemine odaklanır. Sümerler, yazıyı bulmuş, astronomik gözlemler yaparak sonraki uygarlıklara bilimsel ve sanatsal eserler bırakmışlardır. Özellikle Sümer çömlekleri tüm Mezopotamya’ya yayılmıştır. Aynı zamanda tarihin ilk kanunları olan Urkagina’nın da Sümerlere ait olduğu bilinir. Sümer imparatorluğu yok olduktan sonra dilleri uzun bir süre yaşamış ve sonraki uygarlıklar Sümerceden yararlanmıştır.
Daha sonra Akatlar geldi ve tarihin ilk imparatorluğunu kurdular. Büyük Sargon döneminde sınırlarını genişletirken, Naram Sin kendini dünyanın dört bir Yanının efendisi ilan etti.
Mısırlılar ise güneş takvimini bulmuş, Nil nehrinin kıyılarına yerleşerek tarım yapmıştır. Mısırlılar ayrıca Firavunun tanrının yeryüzündeki temsilcisi Olduğuna inanmışlar ve onun koyduğu tüm kurallara riayet etmişlerdir. Ölümden sonraki hayata olan inançları nedeniyle cesetleri mumyalamış ve kralları için dev mezarlar olan piramitler inşa etmişlerdir.
Hititler ise tarihteki en güçlü devletlerden biri olarak bilinir. Mısırlılarla sınır anlaşmazlığı yaşadıktan sonra, dünyadaki ilk yazılı anlaşma olan Kadeş barışını yapmışlardır.
Asurlar ise orta doğunun en zalim ve şiddet yanlısı imparatorluğuydu. Daha sonra Babil Med’lerin saldırıları ile yıkılmıştır.
Kuhrt’un eseri, doğuda İran ve Afganistan’dan batıda Doğu Akdeniz ve Anadolu’ya, kuzeyde Karadeniz’den güneyde Mısır’a kadar uzanan geniş bir coğrafi alanın yaklaşık üç bin yıllık tarihini kapsar. Kitap, en eski yazılı belgeler ile Büyük İskender’in fetihleri arasında kalan bu uzun süreci son arkeolojik bulgulara dayanarak anlatır ve birçok yorum ve metodoloji sorununun yanı sıra eksiksiz bir bibliyografiye de yer verir. Bu nedenle, Amelie Kuhrt’un eseri, geniş bir coğrafi ve tarihi perspektiften yakındoğu hakkında önemli bir kaynak olarak kabul edilmektedir.
