Yayınlanma Zamanı: 11 Mart 2008, 15:55

Yüzyıllar öncesinden yankılanan bir ses duyulur, yüzyıllar sonrasına kadar uzanır. O ses benim, Mustafa Kemal’im.

Büyük büyük denizlerim vardır, hürriyeti içmiş dalgalarım. Hürriyetle kabarmış, ulusumun yanında sevinçle coşan dalgalarım.

Karanlığı delen gözlerimle, dalgalara binip gelen bir kahramanım. Gökçe gözlerine türküler yaktığımız o güneş, işte o gün Samsun’dan doğmuştu. Ben, Mustafa Kemal’im.

Ölmek yaşamaktır Vatan uğrunda, deyip öyle girdim savaşa. Komut verdim, cümle vatan şahlandı. Kör talihi zindanında boğdum. Bahtı gülen anaları, yurdumun gökleri, dağları, denizleri, yarınları güvenle uyuduğum aslan yürekli Mehmetleri… Tutun ellerinizden, yüreklerinizden, sevgilerinizle beni yıkayın.

Yüzyıllar öncesinden, yüzyıllar sonrasına kadar gelen sesimde sevgiyi, vatan aşkını taşırım. Bir tanem, Türkiyelim. Sen var oldukça, belli ki ben de Mustafa Kemal’im.

Behçet Kemal Çağlar